2017, özellikle İtalya ve özellikle emlak piyasası için rahat bir yıl değildi. Aslında bu dönemde, tüm ekonomi küresel krizin mağduru olmuş, ancak bir sektör bizim en yüksek seviyeye ulaşmıştır.

Havadan fırlatma işlemleri ve her şeyden önce yurtdışından olmak üzere çok sayıda yatırımcının varlığının sağladığı ekonomik hız, genel olarak tüm İtalyan sistemini arttırdı ve ikincisine iyimser bir sapma verdi.

Ne yazık ki, ertesi yıl, İtalya yarımadasında tamamen terkedilmemiş gibi görünen çok sayıda faktör nedeniyle bir gerileme kaydedildi.
Nitekim, 2018’de emlak işlemlerinde Avrupa Birliği’ndeki genel duruma kıyasla düşük bir darbe oranı% 22 civarında düşmüştür.

İtalya neden her zaman şu anki duruma karşı seyahat etti?
Birlikte durumu analiz edelim.

Temel olarak temel öneme sahip iki unsuru tanımlayabiliriz. Birincisi, hala önyüklemede devam eden ve sayısız krediye erişim olasılığının giderek yavaşlamasının yanı sıra, üssel seviyelere yayılmasında üssel bir artışa yol açan politik belirsizlik tarafından verilmektedir.

  İtalya emlak piyasasının yakından bağlantılı olduğu ve banka kredileriyle bağlantılı olduğu ve aynı pazarların oynaklığındaki artışın önemli bir ağırlığı olduğu göz önüne alındığında, bu son unsur küçümsenmemelidir. Ne yazık ki, çoğu yabancı yatırımcı başka yerler seçmeye karar vermiştir.

Bunun yerine, İtalyan ekonomik ve emlak sistemini zorlaştıran ikinci faktör, çok daha küçük bir şekilde olsa bile, hammadde eksikliği, başka bir deyişle gayrimenkulün olmamasıydı. Geniş anlamda, 2018 tamamen olumsuz bir yıl değildi, ancak piyasa başkalarının zararına yalnızca belirli merkezlere odaklandı. Milano emlak başkentiydi, ardından Roma geldi. Kararlı bölümler, ancak yine de gerçekliğin tam bir tipolojisine yönelik: kentsel olanlar.

2019 için ne bekleniyor?

Belirsizlik ve parçalanma, İtalya'dan ayrılmak istemeyen iki özelliktir ancak umutlu olmanın geçerli nedenleri de vardır. Gayrimenkul piyasasının büyümesine yardımcı olacak kilit sektörler lojistik ve perakende sektörlerdir.

2019, bir durgunluk aşamasının ve daha sonra gerilemenin ortaya çıkabileceği korkusuyla, hiçbir beklenti olmadan açıldı. Umut, İtalyan kültürünün sevenlerinden ve çok sayıda alacalı ve benzersiz gerçekliğin bir arada bulunmasından kaynaklanan, “Bella Italia” ya girmeye devam edecek olan yabancı sermayelere emanet edilmiştir.

 Ayrıca, çok boğulan ve tüm çeşitli ekonomik sektörleri etkileyen bir bankacılık sisteminin düzene girmesi sayesinde sistemin tekrar yükselebileceği umulmaktadır.